ураган: November 2016

Tuesday, November 29, 2016

Εκδηλωση στο Παρίσι για τα 70 χρόνια του ΔΣΕ

...το άστρο του Φιντέλ θα λαμπει για πάντα...

Όπως είχε πει λοιπόν κι ο ίδιος, μπορεί για όλους να έρχετε κάποια στιγμή η ώρα μας, αλλά
οι ιδέες των κουβανών Κομμουνιστών θα ζήσουν για πάντα!

Friday, November 18, 2016

Άγνωστα τραγούδια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας

Μια ξεχωριστή ηχογράφηση ετοίμασε η Πολιστική Επιτροπή του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ μπροστά στο 42ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - “ΟΔΗΓΗΤΗ”. Πρόκειται για αντάρτικα, ανέκδοτα στην πλειοψηφία τους, τραγούδια του ΔΣΕ. Τραγούδια που εμψύχωσαν, μαχητικοποίησαν, ύμνησαν τους αγώνες των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Είναι τραγούδια που βρέθηκαν σε εφημερίδες του ΔΣΕ, σε χειρόγραφα, πολλά από αυτά σώζονταν στο Αρχείο της ΚΕ, ενώ άλλα βρέθηκαν μετά από έρευνα χρόνων και συζήτηση με παλιούς αγωνιστές.

Τραγούδια που ηχογραφούνται για πρώτη φορά

Η ενορχήστρωση και ηχογράφηση των τραγουδιών αυτών είχε μια ιδιαίτερη δυσκολία, καθώς κάποια από αυτά δεν έχουν ηχογραφηθεί ποτέ ξανά. Η προηγούμενή τους εκτέλεση ήταν κυριολεκτικά στα βουνά του Γράμμου και του Βίτσι. Το γράψιμο της μουσικής βασίστηκε, τις περισσότερες φορές, σε κάποιες χειρόγραφες παρτιτούρες μαχητών και σε ηχογραφήσεις μαχητών του ΔΣΕ που τα τραγουδούσαν. Χαρακτηριστικό είναι ότι τραγούδια όπως “Οι Σαμποτέρ”, που ήταν αφιερωμένο σε αυτό το επίλεκτο σώμα του ΔΣΕ, “Ένας αντάρτης πεθαίνει” ή το “Καρπενήσι”, γράφτηκαν από την αρχή νότα προς νότα, με μοναδικό υλικό κάποιες ηχογραφήσεις από μαχητές του ΔΣΕ. Σε κάποια άλλα, όπως το τραγούδι “Τα τουφέκια μας λαλούν”, υπήρχαν μόνο χειρόγραφες παρτιτούρες και έτσι η απουσία κάποιου ηχητικού αποσπάσματος έκανε δύσκολη την απόδοση του χαρακτήρα και του ύφους που είχαν, όταν αυτά πριν από 70 χρόνια οι μαχητές του ΔΣΕ τα τραγουδούσαν.

Γεννήθηκαν μέσα στις μεγάλες στιγμές τις τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ

Τα περισσότερα από αυτά είναι τραγούδια ανώνυμων δημιουργών. Βασίζονται σε σκοπούς γνωστών παραδοσιακών τραγουδιών ή σε μελωδίες του διεθνούς επαναστατικού κινήματος και γράφτηκαν από μαχητές του ΔΣΕ, μετά από μάχες, κατά την διάρκεια μεγάλων πεζοποριών, στα αναρρωτήρια από τους τραυματισμένους μαχητές. Είναι τραγούδια που ύμνησαν τις μάχες για την κατάληψη μεγάλων πόλεων, καπετάνιους και σώματα και περιοχές στρατηγικής σημασίας στις οποίες γράφτηκε η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ. Είναι στίχοι και μελωδίες ποτισμένες από τον ήχο του τιτάνιου αγώνα του.
«Τα οχυρά της Νάουσας / δεν υπάρχουν πια / τα μετέτρεψαν οι αντάρτες / σε ερείπια...» είναι οι πρώτοι στίχοι από το ομώνυμο τραγούδι (“Τα οχυρά της Νάουσας”) που γράφτηκε με αφορμή τη νικηφόρα μάχη στη Νάουσα, που έδωσε η 10η Μεραρχία του ΔΣΕ με Διοικητή τον Υποστράτηγο Νίκο Θεοχαρόπουλο (Σκοτίδα) και Πολιτικό Επίτροπο τον Νίκο Μπελογιάννη, συνολικής δύναμης 2.438 μαχητών, το Γενάρη του ‘49. “Το Καρπενήσι” είναι ένα τραγούδι που έφερε στα χείλη χιλιάδων αγωνιστών μια άλλη μεγάλη επιτυχία του ένοπλου αγώνα: την κατάληψη του Καρπενησιού, τα χαράματα της 21ης Ιανουαρίου του 1949. Διοικητές αυτής της νικηφόρας μάχης ήταν ο Χαρίλαος Φλωράκης (καπετάν Γιώτης) στη 1η Μεραρχία Θεσσαλίας και ο Γιάννης Αλεξάνδρου (καπετάν Διαμαντής) στη 2η Μεραρχία Στερεάς Ελλάδας. «Το Καρπενήσι έπεσε και ο λαός γιορτάζει. / Ο Γιώτης με το Διαμαντή μ’ όλα τα παληκάρια / σαρώνουνε το φασισμό και πιάσαν τους προδότες...». Αυτό το τραγούδι το πρωτοτραγούδησαν 18 γυναίκες μαχήτριες του ΔΣΕ από το Καρπενήσι, κατά την διάρκεια της μακράς πεζοπορίας τους, 26 ημερών, για να δώσουν το “παρών” σε συνδιάσκεψη στο Βίτσι
Άλλα τραγούδια όπως ο “Αυγερινός”, “Το τραγούδι των σαμποτέρ”, “Του Γράμμου ανάψαν οι κορφές” είναι τραγούδια που αποτύπωσαν με τους στίχους και τις μελωδίες τους την καταξίωση στην συνείδηση του λαού των καπετάνιων και των σωμάτων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Το τραγούδι “Αυγερινός”, το οποίο τραγουδιέται μέχρι και τις μέρες μας, ανάλογα με την περιοχή, απευθυνόταν σε διαφορετικούς διοικητές του ΔΣΕ. Πρωτοτραγουδήθηκε προς τιμήν του, του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, Αρη Βελουχιώτη. Στη συγκεκριμένη εκτέλεση απευθύνεται στο Γιάννη Παπαδόπουλο (Αυγερινό) από το Αμμοχώρι Φλώρινας.

Ένα ιδιαίτερο τραγούδι είναι “Το τραγούδι της συναδέλφωσης” που τραγουδιόταν στον σκοπό του εμβατηρίου “Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει” και γράφτηκε για να κάμψει το ηθικό των αντιπάλων, να τους καλέσει να παραδώσουν τα όπλα. Το 1948 ο ραδιοφωνικός σταθμός “Ελεύθερη Ελλάδα” αναφέρει ότι το συγκεκριμένο τραγούδι γράφτηκε από τους μαχητές της 107ης ταξιαρχίας του ΔΣΕ και είχε αποδέκτες τους στρατιώτες του αστικού στρατού. Οι μαχητές του ΔΣΕ από τις φλόγες της μάχης με τηλεβόα καλούσαν τα “αδέρφια τους φαντάρους” να ενωθούν μαζί τους για να οικοδομήσουν από κοινού μια νέα, ελεύθερη, ειρηνική Ελλάδα.

Πηγή: efestival.kne.gr

Από το χειμώνα το συγκρότημα της ΚΝΕ και άλλοι μουσικοί, μέλη του Κόμματος και φίλοι της Οργάνωσης, δουλεύουν πάνω σε αυτή την παραγωγή. Είδαν βίντεο, άκουσαν ηχητικά ντοκουμέντα με παλιούς μαχητές να τα τραγουδούν, συζήτησαν για τον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, παιδεύτηκαν για το πώς θα καταφέρουν να αποδώσουν με τον καλύτερο τρόπο και με τον αντίστοιχο σεβασμό αυτά τα τραγούδια...

Το cd περιλαμβάνει τα παρακάτω τραγούδια:
«Βροντάει ο Όλυμπος και πάλι»

«Για σε πατρίδα μας Ελλάδα»

«Ο Δημήτρης ο λεβέντης»

«Τα τουφέκια μας λαλούνε»

«Καρπενήσι»

«Ένας αντάρτης πεθαίνει»

«Το τραγούδι των Σαμποτέρ»

«Αυγερινός»

«Το τραγούδι της συναδέλφωσης»

«Του Γράμμου ανάψαν οι κορφές»

«Τα οχυρά της Νάουσας».

Μια ξεχωριστή παραγωγή της ΚΝΕ μπροστά στα 70 χρόνια του ΔΣΕ

Το cd συνοδεύεται και από ένα καλαίσθητο βιβλιαράκι, όπου υπάρχουν οι στίχοι των τραγουδιών, αλλά και στοιχεία που αναδεικνύουν άγνωστες πλευρές των τραγουδιών, για το πώς γράφτηκαν, πώς και πότε πρωτοτραγουδήθηκαν...

Στον πρόλογο, η Επιτροπή Πολιτισμού του ΚΣ της ΚΝΕ σημειώνει τα εξής:

«70 χρόνια Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδος.

70 χρόνια από τον ηρωικό, δίκαιο και μεγαλειώδη τρίχρονο αγώνα του.

Τιμώντας τους μαχητές και τις μαχήτριες, εμπνεόμενοι από τον ηρωικό αγώνα τους παρουσιάζουμε τη μουσική των μαχών του ΔΣΕ. Η ηχογράφηση αυτή, που γίνεται στην πορεία του εορτασμού των 100χρονων του ΚΚΕ και των 50χρονων της ΚΝΕ, αποτελείται από τραγούδια που ύμνησαν τους αγώνες, που εμψύχωσαν τους μαχητές, που καταξίωσαν στη συνείδηση του λαού το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Τραγούδια που βρέθηκαν σε εφημερίδες του ΔΣΕ, σε χειρόγραφες παρτιτούρες μαχητών, γραμμένα κυριολεκτικά μέσα στον ήχο των όπλων του ΔΣΕ, πολλά από αυτά σώζονταν στο Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ άλλα βρέθηκαν μετά από έρευνα χρόνων και συζήτηση με παλιούς αγωνιστές.

Η ενορχήστρωση και ηχογράφηση των τραγουδιών αυτών είχε μια ιδιαίτερη δυσκολία καθώς κάποια από αυτά δεν έχουν ηχογραφηθεί ποτέ ξανά. Η προηγούμενή τους εκτέλεση ήταν κυριολεκτικά στα βουνά του Γράμμου και του Βίτσι. Το γράψιμο της μουσικής βασίστηκε, τις περισσότερες φορές, σε κάποιες χειρόγραφες παρτιτούρες και ηχογραφήσεις μαχητών του ΔΣΕ που τα τραγουδούσαν. Χαρακτηριστικό είναι ότι τραγούδια όπως "Οι Σαμποτέρ", που ήταν αφιερωμένο σε αυτό το επίλεκτο σώμα του ΔΣΕ, "Ένας αντάρτης πεθαίνει" ή το "Καρπενήσι", γράφτηκαν από την αρχή, νότα προς νότα, με μοναδικό υλικό κάποιες ηχογραφήσεις από μαχητές του ΔΣΕ. Σε κάποια άλλα όπως το τραγούδι "Τα τουφέκια μας λαλούν" υπήρχαν χειρόγραφες παρτιτούρες μόνο και έτσι η απουσία κάποιου ηχητικού αποσπάσματος έκανε δύσκολη την απόδοση του χαρακτήρα και του ύφους που είχαν, όταν αυτά τραγουδιούνταν πριν από 70 χρόνια στις μονάδες του ΔΣΕ.

Συντελεστές

Έρευνα - Συγκέντρωση τραγουδιών: Γιώργος Ζελελίδης, μέλος της ΤΕ Λειβαδειάς του ΚΚΕ και της Κεντρικής Διοίκησης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.
Συμμετέχουν οι μουσικοί: Παύλος Παπαναστασάτος (βιολί), Χρήστος Γκόντζος (βιόλα), Πάνος Καπογιάννης (κοντραμπάσο), Στέφανος Χατζηαναγνώστου (φλάουτο), Γιάννης Καραλιάς (κλαρινέτο / κλαρίνο), Δημήτρης Κουφαλάκος (φαγκότο), Νίκος Σαρρής (τρομπέτα), Γιώργος Καλτσούνης (τρομπέτα), Μιχάλης Μιχαηλίδης (τρομπόνι), Άγης Παπαπαναγιώτου (ηλεκτρικό μπάσο), Δημήτρης Καραχρήστος (κρουστά), Περικλής Μαλακατές (κιθάρα), Λευτέρης Κουάντας (κιθάρα), Ματούλα Φιοράτου (μαντολίνο), Δημήτρης Ανδρονιάδης (πιάνο, ακορντεόν), Αλέξανδρος Καμπουράκης (ακορντεόν), Χάρης Λιβάνιος (μπουζούκι), Απόστολος Μωραΐτης (ούτι), Αθηνά Κουκή (κανονάκι).
Τραγουδούν: Δημήτρης Βουτσάς, Πολυξένη Καράκογλου, Θοδωρής Καρέλλας, Λευτέρης Κουάντας, Περικλής Μαλακατές, Θοδωρής Στούγιος, Αμέρισσα Φτούλη.
Ενορχήστρωση: Δημήτρης Ανδρονιάδης, Χάρης Λιβάνιος, Στέφανος Χατζηαναγνώστου.
Ηχοληψία, μίξεις, mastering: Γιάννης Μπαλλούς.
Η ηχογράφηση των τραγουδιών έγινε στο στούντιο του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ.

Πηγή: 902.gr

Wednesday, November 16, 2016

«Χείμαρροι γινήκαμε για μια νέα ζωή» - Δίσκος με επανεκτελέσεις τραγουδιών από τις Γυναικείες Φυλακές Αβέρωφ

«Χείμαρροι γινήκαμε για μια νέα ζωή».
Αυτός είναι ο τίτλος του δίσκου με επανεκτελέσεις και διασκευές τραγουδιών που γράφτηκαν στις Γυναικείες Φυλακές Αβέρωφ και τραγουδήθηκαν από τη Γυναικεία Χορωδία των φυλακών Αβέρωφ.

Ο δίσκος είναι μια παραγωγή του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ στο πλαίσιο του 41ου Φεστιβάλ και αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτές που αποτελούν ως σήμερα πηγή έμπνευσης, αφού για την ανάσταση του λαού όλα τα έδωσαν, κάθε στιγμή.
Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο στούντιο στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ και πρόκειται για την πρώτη παραγωγή που γίνεται εκεί.
Τα τραγούδια μιλούν για τις δύσκολες στιγμές που έζησαν, τον πόνο για το χαμό των εκτελεσμένων συντροφισσών, την επιμονή τους να μην υποκύψουν στα βασανιστήρια, τη λαχτάρα τους για ζωή. Τα τραγούδια τους αποτελούν ντοκουμέντο μνήμης, συντροφικότητας και περηφάνιας, ύμνο στη ζωή και στον αγώνα, δίδαγμα αξιοπρέπειας απέναντι στις πιο δύσκολες συνθήκες. Κάθε ένα έχει τη δική του μοναδική ιστορία.
Οι πολιτικές κρατούμενες στις Φυλακές Αβέρωφ ανέπτυξαν μια πλούσιαδραστηριότητα, μέρος της οποίας αποτελούσε και η χορωδία. Η φυλάκισή τους, η καταδίκη τους σε ισόβια, ακόμα και σε θάνατο, δεν τους στέρησε τη θέληση, το κουράγιο να οργανώσουν τη ζωή τους και τον αγώνα τους στη νέα πραγματικότητα - πίσω από τα κάγκελα.

Πηγή: efestival.kne.gr

Το τραγούδι των μελλοθάνατων

Μακρία απ' τον ελεύθερο αέρα

Οι γιαγιές μαθαίνουν γράμματα

Κάλαντα Χριστουγέννων

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς

Χορός του Ζαλόγγου

Γυρισμός απ' την Πάτρα

Τα τραγούδια που φιλοξενούνται σε αυτό το CD, στην αρχική τους μορφή δημιουργήθηκαν και τραγουδήθηκαν από τη χορωδία των πολιτικών κρατουμένων στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ.

Οι φυλακές Αβέρωφ βρίσκονταν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στην Αθήνα. Κατά τις δεκαετίες 1940-1950 αποτέλεσαν την «καταματωμένη βιτρίνα» του αστικού κράτους, μια «σύγχρονη Βαστίλλη» όπως χαρακτήρισαν οι ίδιες οι κρατούμενες τη φυλακή σε υπόμνημα που έστειλαν στον ΟΗΕ το 1950.

Στα 1947-1954 από τις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ πέρασαν περίπου 1200 κομμουνίστριες και άλλες αγωνίστριες και περίπου 100 μικρά παιδιά. Εκατοντάδες οδηγήθηκαν από εκεί στο εκτελεστικό απόσπασμα. Βασανιστήρια, βιασμοί, και κάθε είδους κτηνωδίες επιστρατεύτηκαν από το αστικό κράτος για να λυγίσουν το αγωνιστικό τους φρόνημα, χωρίς επιτυχία, ενώ τα παιδιά των κρατουμένων δεν είχαν ούτε καν το δικαίωμα διατροφής.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, πίσω από τα κάγκελα, οι φυλακισμένες οργανώνουν τη ζωή τους και τον αγώνα τους στις νέες συνθήκες. Η χορωδία αποτελεί ένα μέρος αυτής της δραστηριότητας. Τα τραγούδια τους αποτελούν ντοκουμέντο μνήμης, συντροφικότητας και περηφάνιας, ύμνο στη ζωή και στον αγώνα, δίδαγμα αξιοπρέπειας απέναντι στις πιο δύσκολες συνθήκες. Κάθε ένα έχει τη δική του μοναδική ιστορία. Τα τραγούδια αυτά, βασισμένα σε σκοπούς της εποχής ή παλιότερους, ηχογραφήθηκαν για πρώτη φορά από τμήμα της χορωδίας το 1977, όμως λογοκρίθηκαν αφού «αναμόχλευαν το παρελθόν». Το 2005 ο «Ριζοσπάστης» πρόσφερε στους αναγνώστες του το ηχητικό αυτό ντοκουμέντο με τον τίτλο «Τραγούδι πίσω από τα κάγκελα».

Η παραγωγή αυτή του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ αποτελείται από επανεκτελέσεις των αρχικών τραγουδιών. Εντάσσεται στις εκδηλώσεις του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, ενώ πρόκειται για την πρώτη ηχογράφηση που πραγματοποιήθηκε στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, από ομάδα μουσικών και τραγουδιστών της ΚΝΕ. Αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτές που αποτελούν ως σήμερα πηγή έμπνευσης αφού «για την ανάσταση του λαού όλα τα έδωσαν, κάθε στιγμή».

Μουσικοί
Δημήτρης Ανδρονιάδης-Ακορντεόν/ Εύη Δασούλα-Κλασική κιθάρα/ Δημήτρης Καραχρήστος-Κρουστά/ Χάρης Λιβάνιος-Μαντολίνο, Ακουστική Κιθάρα/ Νίκος Πανάς-Βιολι/ Βασίλης Παρασκευόπουλος-Κλαρινέτο/ Στέφανος Χατζηαναγνώστου-Φλάουτο

Χορωδία
Αννα Αναστασοπούλου/ Πολυξένη Καράκογλου/ Μαριλίζα Λούντζη/ Τάνια Παπαναστασάτου

Ενορχηστρώσεις
Δημήτρης Ανδρονιάδης/ Χάρης Λιβάνιος/ Στέφανος Χατζηαναγνώστου

Ηχοληψία
Γιάννης Μπαλλούς

Μίξη-Mastering
Βασίλης Μητρόπουλος

Το εικαστικό έργο του εξωφύλλου είναι σκίτσο κρατούμενης στις φυλακές Αβέρωφ.

Η ηχογράφηση έγινε στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ.

Πηγή: Κονσερβοκούτι

Επιθετικά

"Αλλά η πραγματικότητα έχει ανάγκη από επίθεση τώρα." - Κατερίνα Τέντα – Λατίφη (Μαχήτρια του ΔΣΕ)

Ναι είναι ανάγκη φίλοι και συναγωνιστές να πάμε πιο επιθετικά σε ζητήματα όπως ο φασισμός, ο ρατσισμός, η προετοιμασία πολέμου... Να μην αφήνουμε τον φασίστα σε χλωρό κλαρί, στη γειτονιά, στο σχολείο, μέσα στο λεωφορείο, τον ηλεκτρικό, στη δουλιά, στο δρόμο. όπου βγάζει το σιχαμερό του δηλητήριο, να πατάμε και να λιώνουμε το το κεφάλι του φιδιού όπου ξεπροβάλει.

Να μην αφήνουμε νατοϊκό ή άλλο παρατρεχάμενο, φρεγάτα, ελικοπτεροφόρο, drone ή ότι άλλο στείλουν, να τολμά να πετά, να περνά ή να κατσικώνεται στη χώρα μας, γιατί μαζί του σέρνει τον πόλεμο όπως σέρνει ο Χάρος το απαίσιο δρεπάνι του...

Από το μετερίζι που μας έδωσε η Ιστορία, αυτή τη γωνιά που λέγεται Ελλάδα, να βάλουμε το χεράκι μας να ξεθεμελιώνεται η αιματοβαμμένη θλιβερή* τούτη σύναξη.

*("πρώτο πυρηνικό πλήγμα")

Tuesday, November 15, 2016

Α - ΝΕ - ΠΙ - ΘΥ - ΜΗ - ΤΟΙ

Ανεπιθύμητος ο Πρόεδρος των ΕΠΑ.
Ανεπιθύμητες οι νατοϊκές βάσεις.
Ανεπιθύμητοι οι αμερικάνικοι στρατιώτες, στρατηγοί, και λοιποί μακελάρηδες των λαών.
Ανεπιθύμητη η αμερικάνικη πρεσβεία και οι πρέσβεις, οι επιτετραμμένοι της και οι βρωμοδουλιές τους.
Ανεπιθύμητα τα πλοία του πολέμου από το Αιγαίο.

Να ξεκουμπιστούν να φύγουν μαζί με όλη τη λέρα που σπέρνουν, χούντες, πράκτορες, τραμπούκους να πάρουν μαζί τους και τους άλλους εγκληματίες χρυσαυγίτες.

Προσθήκη: Γιατί δύο είναι τα νέα, πιο πολλά υποσχόμενα - απειλητικά υποσχόμενα, καλύτερα θα έλεγα- ζιζάνια για το λαό της Ελλάδας ο ΠΟΛΕΜΟΣ και ο ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΣ.

Sunday, November 13, 2016

Αμερικανικες εξαγωγές...Exportations des états-unis

Πρώτη πράξη - Acte 1	Δεύτερη πράξη - Acte 2

Οι αμερικάνικες κυβερνήσεις έκαναν εξαγωγή.."δημοκρατίας" σε άλλες χώρες. Τώρα θα κάνουν και εξαγωγή ρατσισμού, μισογυνισμού, ξενοφοβίας...

"Il y a là une contagion qui nous menace. Personne de nous ne peut admettre que les haines de races, les haines de religions, la méfiance et l'envie à l'égard des étrangers ne nous regardent pas. Ce sont aussi des maladies contagieuses."

Υπάρχει εδώ μια κολλητική νόσος, μία πανούκλα που μας απειλεί. Κανένας από μας δεν μπορεί να παραδεχτεί ότι τα μίση των φυλών, των θρησκειών, η δυστυχία και ο φθόνος των ξένων δε μας αφορά. Όλα αυτά είναι αρρώστιες κολλητικές.

Γραμμένο το 1898 από τον Bjørnstjerne Bjørnson, εθνικό ποιητή της Νορβηγίας, σε μια επιστολή του στον Εμίλ Ζολά, μοιάζει να γράφτηκε για το σήμερα.

Ήδη στην Γαλλία συζητούν την πιθανότητα μιας νίκης παρόμοιας του Τραμπ στις επόμενες προεδρικές σε λίγους μήνες με την Λεπέν ως πιο "κατάλληλη" για να συζητάει με το νέο πλανητάρχη...