Μια ξεχωριστή ηχογράφηση ετοίμασε η
Πολιστική Επιτροπή του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ μπροστά στο 42ο
Φεστιβάλ ΚΝΕ - “ΟΔΗΓΗΤΗ”. Πρόκειται για αντάρτικα, ανέκδοτα στην
πλειοψηφία τους, τραγούδια του ΔΣΕ. Τραγούδια που εμψύχωσαν,
μαχητικοποίησαν, ύμνησαν τους αγώνες των μαχητών του Δημοκρατικού
Στρατού Ελλάδας. Είναι τραγούδια που βρέθηκαν σε εφημερίδες του ΔΣΕ, σε
χειρόγραφα, πολλά από αυτά σώζονταν στο Αρχείο της ΚΕ, ενώ άλλα βρέθηκαν
μετά από έρευνα χρόνων και συζήτηση με παλιούς αγωνιστές.Τραγούδια που ηχογραφούνται για πρώτη φορά
Η ενορχήστρωση και ηχογράφηση των
τραγουδιών αυτών είχε μια ιδιαίτερη δυσκολία, καθώς κάποια από αυτά δεν
έχουν ηχογραφηθεί ποτέ ξανά. Η προηγούμενή τους εκτέλεση ήταν
κυριολεκτικά στα βουνά του Γράμμου και του Βίτσι. Το γράψιμο της
μουσικής βασίστηκε, τις περισσότερες φορές, σε κάποιες χειρόγραφες
παρτιτούρες μαχητών και σε ηχογραφήσεις μαχητών του ΔΣΕ που τα
τραγουδούσαν. Χαρακτηριστικό είναι ότι τραγούδια όπως “Οι Σαμποτέρ”, που ήταν αφιερωμένο σε αυτό το επίλεκτο σώμα του ΔΣΕ, “Ένας αντάρτης πεθαίνει” ή το “Καρπενήσι”,
γράφτηκαν από την αρχή νότα προς νότα, με μοναδικό υλικό κάποιες
ηχογραφήσεις από μαχητές του ΔΣΕ. Σε κάποια άλλα, όπως το τραγούδι “Τα τουφέκια μας λαλούν”,
υπήρχαν μόνο χειρόγραφες παρτιτούρες και έτσι η απουσία κάποιου
ηχητικού αποσπάσματος έκανε δύσκολη την απόδοση του χαρακτήρα και του
ύφους που είχαν, όταν αυτά πριν από 70 χρόνια οι μαχητές του ΔΣΕ τα
τραγουδούσαν.
Γεννήθηκαν μέσα στις μεγάλες στιγμές τις τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ
Τα περισσότερα από αυτά είναι τραγούδια
ανώνυμων δημιουργών. Βασίζονται σε σκοπούς γνωστών παραδοσιακών
τραγουδιών ή σε μελωδίες του διεθνούς επαναστατικού κινήματος και
γράφτηκαν από μαχητές του ΔΣΕ, μετά από μάχες, κατά την διάρκεια μεγάλων
πεζοποριών, στα αναρρωτήρια από τους τραυματισμένους μαχητές. Είναι
τραγούδια που ύμνησαν τις μάχες για την κατάληψη μεγάλων πόλεων,
καπετάνιους και σώματα και περιοχές στρατηγικής σημασίας στις οποίες
γράφτηκε η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ. Είναι στίχοι και μελωδίες
ποτισμένες από τον ήχο του τιτάνιου αγώνα του.
«Τα οχυρά της Νάουσας / δεν υπάρχουν πια / τα μετέτρεψαν οι αντάρτες / σε ερείπια...» είναι οι πρώτοι στίχοι από το ομώνυμο τραγούδι (“Τα οχυρά της Νάουσας”) που γράφτηκε με αφορμή τη νικηφόρα μάχη στη Νάουσα, που έδωσε η 10η Μεραρχία του ΔΣΕ με Διοικητή τον Υποστράτηγο Νίκο Θεοχαρόπουλο (Σκοτίδα) και Πολιτικό Επίτροπο τον Νίκο Μπελογιάννη, συνολικής δύναμης 2.438 μαχητών, το Γενάρη του ‘49. “Το Καρπενήσι” είναι ένα τραγούδι που έφερε στα χείλη χιλιάδων αγωνιστών μια άλλη μεγάλη επιτυχία του ένοπλου αγώνα: την κατάληψη του Καρπενησιού, τα χαράματα της 21ης Ιανουαρίου του 1949. Διοικητές αυτής της νικηφόρας μάχης ήταν ο Χαρίλαος Φλωράκης (καπετάν Γιώτης) στη 1η Μεραρχία Θεσσαλίας και ο Γιάννης Αλεξάνδρου (καπετάν Διαμαντής) στη 2η Μεραρχία Στερεάς Ελλάδας. «Το Καρπενήσι έπεσε και ο λαός γιορτάζει. / Ο Γιώτης με το Διαμαντή μ’ όλα τα παληκάρια / σαρώνουνε το φασισμό και πιάσαν τους προδότες...». Αυτό το τραγούδι το πρωτοτραγούδησαν 18 γυναίκες μαχήτριες του ΔΣΕ από το Καρπενήσι, κατά την διάρκεια της μακράς πεζοπορίας τους, 26 ημερών, για να δώσουν το “παρών” σε συνδιάσκεψη στο Βίτσι
Άλλα τραγούδια όπως ο “Αυγερινός”, “Το τραγούδι των σαμποτέρ”, “Του Γράμμου ανάψαν οι κορφές” είναι τραγούδια που αποτύπωσαν με τους στίχους και τις μελωδίες τους την καταξίωση στην συνείδηση του λαού των καπετάνιων και των σωμάτων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Το τραγούδι “Αυγερινός”, το οποίο τραγουδιέται μέχρι και τις μέρες μας, ανάλογα με την περιοχή, απευθυνόταν σε διαφορετικούς διοικητές του ΔΣΕ. Πρωτοτραγουδήθηκε προς τιμήν του, του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, Αρη Βελουχιώτη. Στη συγκεκριμένη εκτέλεση απευθύνεται στο Γιάννη Παπαδόπουλο (Αυγερινό) από το Αμμοχώρι Φλώρινας.
Ένα ιδιαίτερο τραγούδι είναι “Το τραγούδι της συναδέλφωσης”
που τραγουδιόταν στον σκοπό του εμβατηρίου “Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει”
και γράφτηκε για να κάμψει το ηθικό των αντιπάλων, να τους καλέσει να
παραδώσουν τα όπλα. Το 1948 ο ραδιοφωνικός σταθμός “Ελεύθερη Ελλάδα”
αναφέρει ότι το συγκεκριμένο τραγούδι γράφτηκε από τους μαχητές της
107ης ταξιαρχίας του ΔΣΕ και είχε αποδέκτες τους στρατιώτες του αστικού
στρατού. Οι μαχητές του ΔΣΕ από τις φλόγες της μάχης με τηλεβόα καλούσαν
τα “αδέρφια τους φαντάρους” να ενωθούν μαζί τους για να οικοδομήσουν
από κοινού μια νέα, ελεύθερη, ειρηνική Ελλάδα.
«Τα οχυρά της Νάουσας / δεν υπάρχουν πια / τα μετέτρεψαν οι αντάρτες / σε ερείπια...» είναι οι πρώτοι στίχοι από το ομώνυμο τραγούδι (“Τα οχυρά της Νάουσας”) που γράφτηκε με αφορμή τη νικηφόρα μάχη στη Νάουσα, που έδωσε η 10η Μεραρχία του ΔΣΕ με Διοικητή τον Υποστράτηγο Νίκο Θεοχαρόπουλο (Σκοτίδα) και Πολιτικό Επίτροπο τον Νίκο Μπελογιάννη, συνολικής δύναμης 2.438 μαχητών, το Γενάρη του ‘49. “Το Καρπενήσι” είναι ένα τραγούδι που έφερε στα χείλη χιλιάδων αγωνιστών μια άλλη μεγάλη επιτυχία του ένοπλου αγώνα: την κατάληψη του Καρπενησιού, τα χαράματα της 21ης Ιανουαρίου του 1949. Διοικητές αυτής της νικηφόρας μάχης ήταν ο Χαρίλαος Φλωράκης (καπετάν Γιώτης) στη 1η Μεραρχία Θεσσαλίας και ο Γιάννης Αλεξάνδρου (καπετάν Διαμαντής) στη 2η Μεραρχία Στερεάς Ελλάδας. «Το Καρπενήσι έπεσε και ο λαός γιορτάζει. / Ο Γιώτης με το Διαμαντή μ’ όλα τα παληκάρια / σαρώνουνε το φασισμό και πιάσαν τους προδότες...». Αυτό το τραγούδι το πρωτοτραγούδησαν 18 γυναίκες μαχήτριες του ΔΣΕ από το Καρπενήσι, κατά την διάρκεια της μακράς πεζοπορίας τους, 26 ημερών, για να δώσουν το “παρών” σε συνδιάσκεψη στο Βίτσι
Άλλα τραγούδια όπως ο “Αυγερινός”, “Το τραγούδι των σαμποτέρ”, “Του Γράμμου ανάψαν οι κορφές” είναι τραγούδια που αποτύπωσαν με τους στίχους και τις μελωδίες τους την καταξίωση στην συνείδηση του λαού των καπετάνιων και των σωμάτων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Το τραγούδι “Αυγερινός”, το οποίο τραγουδιέται μέχρι και τις μέρες μας, ανάλογα με την περιοχή, απευθυνόταν σε διαφορετικούς διοικητές του ΔΣΕ. Πρωτοτραγουδήθηκε προς τιμήν του, του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, Αρη Βελουχιώτη. Στη συγκεκριμένη εκτέλεση απευθύνεται στο Γιάννη Παπαδόπουλο (Αυγερινό) από το Αμμοχώρι Φλώρινας.
Ένα ιδιαίτερο τραγούδι είναι “Το τραγούδι της συναδέλφωσης”
που τραγουδιόταν στον σκοπό του εμβατηρίου “Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει”
και γράφτηκε για να κάμψει το ηθικό των αντιπάλων, να τους καλέσει να
παραδώσουν τα όπλα. Το 1948 ο ραδιοφωνικός σταθμός “Ελεύθερη Ελλάδα”
αναφέρει ότι το συγκεκριμένο τραγούδι γράφτηκε από τους μαχητές της
107ης ταξιαρχίας του ΔΣΕ και είχε αποδέκτες τους στρατιώτες του αστικού
στρατού. Οι μαχητές του ΔΣΕ από τις φλόγες της μάχης με τηλεβόα καλούσαν
τα “αδέρφια τους φαντάρους” να ενωθούν μαζί τους για να οικοδομήσουν
από κοινού μια νέα, ελεύθερη, ειρηνική Ελλάδα.
Πηγή: efestival.kne.gr
Από το χειμώνα το συγκρότημα της ΚΝΕ και άλλοι μουσικοί, μέλη του
Κόμματος και φίλοι της Οργάνωσης, δουλεύουν πάνω σε αυτή την παραγωγή.
Είδαν βίντεο, άκουσαν ηχητικά ντοκουμέντα με παλιούς μαχητές να τα
τραγουδούν, συζήτησαν για τον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας,
παιδεύτηκαν για το πώς θα καταφέρουν να αποδώσουν με τον καλύτερο τρόπο
και με τον αντίστοιχο σεβασμό αυτά τα τραγούδια...
Το cd περιλαμβάνει τα παρακάτω τραγούδια:
«Βροντάει ο Όλυμπος και πάλι»
«Για σε πατρίδα μας Ελλάδα»
«Ο Δημήτρης ο λεβέντης»
«Τα τουφέκια μας λαλούνε»
«Καρπενήσι»
«Ένας αντάρτης πεθαίνει»
«Το τραγούδι των Σαμποτέρ»
«Αυγερινός»
«Το τραγούδι της συναδέλφωσης»
«Του Γράμμου ανάψαν οι κορφές»
«Τα οχυρά της Νάουσας».
Μια ξεχωριστή παραγωγή της ΚΝΕ μπροστά στα 70 χρόνια του ΔΣΕ
Το cd συνοδεύεται και από ένα καλαίσθητο βιβλιαράκι, όπου υπάρχουν οι
στίχοι των τραγουδιών, αλλά και στοιχεία που αναδεικνύουν άγνωστες
πλευρές των τραγουδιών, για το πώς γράφτηκαν, πώς και πότε
πρωτοτραγουδήθηκαν...
Στον πρόλογο, η Επιτροπή Πολιτισμού του ΚΣ της ΚΝΕ σημειώνει τα εξής:
«70 χρόνια Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδος.
70 χρόνια από τον ηρωικό, δίκαιο και μεγαλειώδη τρίχρονο αγώνα του.
Τιμώντας τους μαχητές και τις μαχήτριες, εμπνεόμενοι από τον ηρωικό
αγώνα τους παρουσιάζουμε τη μουσική των μαχών του ΔΣΕ. Η ηχογράφηση
αυτή, που γίνεται στην πορεία του εορτασμού των 100χρονων του ΚΚΕ και
των 50χρονων της ΚΝΕ, αποτελείται από τραγούδια που ύμνησαν τους αγώνες,
που εμψύχωσαν τους μαχητές, που καταξίωσαν στη συνείδηση του λαού το
Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Τραγούδια που βρέθηκαν σε εφημερίδες του
ΔΣΕ, σε χειρόγραφες παρτιτούρες μαχητών, γραμμένα κυριολεκτικά μέσα στον
ήχο των όπλων του ΔΣΕ, πολλά από αυτά σώζονταν στο Αρχείο της ΚΕ του
ΚΚΕ, ενώ άλλα βρέθηκαν μετά από έρευνα χρόνων και συζήτηση με παλιούς
αγωνιστές.
Η ενορχήστρωση και ηχογράφηση των τραγουδιών αυτών είχε μια ιδιαίτερη
δυσκολία καθώς κάποια από αυτά δεν έχουν ηχογραφηθεί ποτέ ξανά. Η
προηγούμενή τους εκτέλεση ήταν κυριολεκτικά στα βουνά του Γράμμου και
του Βίτσι. Το γράψιμο της μουσικής βασίστηκε, τις περισσότερες φορές, σε
κάποιες χειρόγραφες παρτιτούρες και ηχογραφήσεις μαχητών του ΔΣΕ που τα
τραγουδούσαν. Χαρακτηριστικό είναι ότι τραγούδια όπως "Οι Σαμποτέρ",
που ήταν αφιερωμένο σε αυτό το επίλεκτο σώμα του ΔΣΕ, "Ένας αντάρτης
πεθαίνει" ή το "Καρπενήσι", γράφτηκαν από την αρχή, νότα προς νότα, με
μοναδικό υλικό κάποιες ηχογραφήσεις από μαχητές του ΔΣΕ. Σε κάποια άλλα
όπως το τραγούδι "Τα τουφέκια μας λαλούν" υπήρχαν χειρόγραφες
παρτιτούρες μόνο και έτσι η απουσία κάποιου ηχητικού αποσπάσματος έκανε
δύσκολη την απόδοση του χαρακτήρα και του ύφους που είχαν, όταν αυτά
τραγουδιούνταν πριν από 70 χρόνια στις μονάδες του ΔΣΕ.
Τα περισσότερα από αυτά είναι τραγούδια ανώνυμων δημιουργών.
Βασίζονται σε σκοπούς γνωστών παραδοσιακών τραγουδιών ή σε μελωδίες του
διεθνούς επαναστατικού κινήματος και γράφτηκαν από μαχητές του ΔΣΕ, μετά
από μάχες, κατά τη διάρκεια μεγάλων πεζοποριών, στα αναρρωτήρια από
τους τραυματισμένους μαχητές. Είναι τραγούδια που ύμνησαν τις μάχες για
την κατάληψη μεγάλων πόλεων, καπετάνιους και σώματα, και περιοχές
στρατηγικής σημασίας στις οποίες γράφτηκε η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ.
Είναι στίχοι και μελωδίες ποτισμένες από τον ήχο του τιτάνιου αγώνα
του».
Συντελεστές
Έρευνα - Συγκέντρωση τραγουδιών: Γιώργος Ζελελίδης, μέλος της ΤΕ Λειβαδειάς του ΚΚΕ και της Κεντρικής Διοίκησης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.
Συμμετέχουν οι μουσικοί: Παύλος Παπαναστασάτος (βιολί), Χρήστος Γκόντζος (βιόλα), Πάνος Καπογιάννης (κοντραμπάσο), Στέφανος Χατζηαναγνώστου (φλάουτο), Γιάννης Καραλιάς (κλαρινέτο / κλαρίνο), Δημήτρης Κουφαλάκος (φαγκότο), Νίκος Σαρρής (τρομπέτα), Γιώργος Καλτσούνης (τρομπέτα), Μιχάλης Μιχαηλίδης (τρομπόνι), Άγης Παπαπαναγιώτου (ηλεκτρικό μπάσο), Δημήτρης Καραχρήστος (κρουστά), Περικλής Μαλακατές (κιθάρα), Λευτέρης Κουάντας (κιθάρα), Ματούλα Φιοράτου (μαντολίνο), Δημήτρης Ανδρονιάδης (πιάνο, ακορντεόν), Αλέξανδρος Καμπουράκης (ακορντεόν), Χάρης Λιβάνιος (μπουζούκι), Απόστολος Μωραΐτης (ούτι), Αθηνά Κουκή (κανονάκι).
Τραγουδούν: Δημήτρης Βουτσάς, Πολυξένη Καράκογλου, Θοδωρής Καρέλλας, Λευτέρης Κουάντας, Περικλής Μαλακατές, Θοδωρής Στούγιος, Αμέρισσα Φτούλη.
Ενορχήστρωση: Δημήτρης Ανδρονιάδης, Χάρης Λιβάνιος, Στέφανος Χατζηαναγνώστου.
Ηχοληψία, μίξεις, mastering: Γιάννης Μπαλλούς.
Η ηχογράφηση των τραγουδιών έγινε στο στούντιο του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ.
Πηγή: 902.gr
No comments:
Post a Comment