Πρώτα λίγα λόγια για το πως λειτουργούν οι ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ αποτελούνται από "πολιτείες", καθεμία πολιτεία έχει δική της κυβέρνηση, με επικεφαλή τον κυβερνήτη, νομοθετικά σώματα(εδώ δύο Γερουσία και Βουλή), υπακούει στους γενικούς νόμους των ΗΠΑ αλλά φτιάχνει και δικούς της, έχει δικό της προυπολογισμό, κρατικούς λειτουργούς που υπάγοται σε αυτή(δασκάλους-καθηγητές, αστυνομικούς, πυροσβέστες). Ακόμη σημαντικό στοιχείο να ξέρετε είναι ότι στις εκλογές που γίνονται για αυτή (αλλά και για την κεντρική κυβέρνηση νομίζω) σημαντικό ρόλο παίζουν μαζικές οργανώσεις, ινστιτούτα κ.α. που διαμορφώνουν το αποτέλεσμα υπέρ συντηρητικών(ρεπουμπλικάνων) ή "Δημοκρατικών". Εδώ να σημειώσετε ότι τα συνδικάτα είναι λίγο πολύ συνδεδεμένα με τον κόμμα των "Δημοκρατικών".
Στις τελευταίες λοιπόν εκλογές νίκησαν στις εκλογές για την τοπική κυβέρνηση της πολιτείας του Ουισκόνσιν οι ρεπουμπλικάνοι και εξέλεξαν κυβερνήτη των Σκοτ Γουόλκερ. Αυτός ανέλαβε καθήκοντα 1/1/2011, να σημειωθεί ότι περίπου τότε δόθηκαν στη δημοσιότητα και τα οικονομικά στοιχεία της πολιτείας από τα αρμόδια της κρατικά όργανα και είχε 121.4 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ!
Ξεκινόντας βέβαια τη θητεία του ο κυβερνήτης Γουόκερ έδωσε εξωφρενικές ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΕΣ (140 εκατομμύρια δολάρια)στους επιχειρηματίες και τώρα η πολιτεία έχει 137 εκατομύρια δολάρια έλλειμα! Η κυβέρνηση προσπαθεί τώρα να φορτώσει την ευθύνη για αυτό στους δημόσιους υπαλλήλους, σας θυμίζει κάτι όλο αυτό;;;
Προσπαθεί λοιπόν ο κυβερνήτης να πετύχει με ένα σμπάρο 2 τρυγόνια. Διάλυση των συνδικάτων των κρατικών λειτουργών(εκτός τριών: των αστυνομικών, των πυροσβεστών και των στρατιώτων της πολιτείας!) και νίκη στις εκλογές! Τα τρία συνδικάτα είναι αυτά που έδωσαν την νίκη στις εκλογές στους συντηριτικούς. Έχουμε εδώ δύο πλευρές του ζητήματος.
Πρώτον η διαλύση των συνδικάτων, της ιδιότητας τους που λένε να "διαπραγματεύονται συλλογικά" που λένε χαϊδευτικά. Εμπίπτει στην αντίθεση μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου. Στην πάλη των εργατών ενάντια στις μειώσεις μισθών, περικοπές συντάξεων, προγραμμάτων ασφάλισης και περίθαλψης, απολύσεις.
Δεύτερον η διάλυση των συνδικάτων σαν οργανώσεων-παραμάγαζων για την εκλογική επιτυχία ενός η άλλου υποψηφίου -πράγμα, πράγματι πολύ θλιβερό πως κατήντησαν τα συνδικάτα να ασχολούνται με κάτι τέτοιο-, υπάγεται στην αντίθεση και τους ανταγωνισμούς μεταξύ των διάφορων μερίδων της αστικής τάξης των ΗΠΑ, της ιμπεριαλιστών παγκόσμια, αν σκεφτούμε τη θέση και τον ρόλο τους στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα.
Κοινά επιχειρήματα που ακούγονται από τα ΜΜΕ και τους αστούς(κυρίως τη μερίδα των συντηριτικών, εξήγησα γιατί) εκεί: "Βολεμένοι δημόσιοι λειτουργοί, με παχυλούς μισθούς(σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα) , τρεις μήνες διακοπές!" Η διάσπαση της εργατικής τάξης σε κρατικούς εργάτες και εργαζόμενους σε ιδιώτες, και τη διάσπαση σε αυτούς τους κρατικούς εργάτες(π.χ. δασκάλους) που χάνουν δικαιώματα κα σε αυτούς που τα κρατούν(αστυνόμους, πυροσβέστες). Η δεύτερη διάσπαση μεταξλυ των κρατικών εργατών χτυπήθηκε στην πράξη με την συμμετοχή ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ των αστυνόμων και των πυροσβεστών σε αλληλεγγύη[1] των συναδέλφων τους στην κατάληψη της Βουλής που βλέπετε στην εικόνα δίπλα.
Η δεύτερη αντίθεση βέβαια έκανε τους αντιπροσώπους των "Δημοκρατικών" στη Βουλή να απέχουν από την ψήφιση του νομοσχεδίου που προσπάθησαν "να περάσουν νύχτα" και αφορά στην περικοπή θέσεων και δικαιωμάτων των κρατικών εργατών ώστε να αντιμετωπιστεί το έλλειμα. Η αποχή αυτή ήταν αρκετή για να μην υπάρχει απαρτία και το νομοσχέδιο να αναβληθεί, να κερδηθεί λίγος χρόνος. Καθένας καταλαβαίνει ότι αυτό δεν έγινε από αγάπη ή συμπαράσταση στα αιτήματα των εργατών αλλά γιάτι θα καούν εκλογικά έτσι και διαλυθούν τα συνδικάτα.
Στις κινητοποιήσεις κατεβαίνουν εκτός από τους εκπαιδευτικούς και μαθητές με τους γονείς τους. Υπάρχει από ότι καταλαβαίνω από τις ανταποκρίσεις μεγάλο κλίμα συμπαράστασης. Δυστυχώς δεν υπάρχει γραμμή αντεπίθεσης, απλά άμυνας. Το αίτημα για απομάκρυνση του "κακού", "δικτατορικού" κυβερνήτη, ίσως και της κυβέρνησής του -που με τη στάση του βέβαια τους εξαγριώνει (δήλωσε ότι δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να διαπραγματευτει ΤΙΠΟΤΑ με τα συνδικάτα)- δεν υπόσχεται ριζικές αλλαγές, απλά αναμονή. Καθώς και στις δημόσιες ομιλίες(πρώτη εικόνα), έλεγαν ότι καταλαβαίνουν την κατάσταση και είναι "διατεθειμένοι να κάνουν θυσίες".
Ενδιαφέρον από την άλλη υπάρχει στην τακτική που ακολούθησε το συνδικάτο των δασκάλων, δεδομένου ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ στους κρατικούς εργάτες να κάνουν απεργία για λόγους "δημόσιας ασφάλειας" νομίζω. Οι εκπαιδευτικοί λοιπόν δήλωσαν "ασθένεια" και κατέβηκαν στην πρωτεύουσα κατά χιλιάδες. Οι ίδιοι λένε ότι δεν κάνουν απεργία γιατι δεν στρέφονται ενάντια του κοινωνικού συνόλου αλλά είναι μια πολιτική πράξη με στόχο την αλλαγή κυβέρνησης.
Πολλά ενδιαφέρονται βίντεο και άρθρα στα αγγλικά:
[1]http://www.youtube.com/user/jessarp24#p/u/2/nc4TXdPxUcE
http://www.youtube.com/user/jessarp24#p/u/0/YqDadDUi7vw
[2]http://www.youtube.com/watch?v=edt3rjqghg4
http://www.youtube.com/watch?v=SVKNvB8_LKk
http://www.youtube.com/watch?v=27EN1k4TSao
http://vimeo.com/20089255
http://www.democracynow.org/2011/2/18/its_people_power_as_tens_of
WI Governor's Fake Budget Crisis: Gave Tax Breaks to Wal-Mart to Further Real Agenda -- Union Busting