Ξεκίνησα χτες να διαβάζω ένα βιβλίο που αγόρασα πρόσφατα και προς μεγάλη μου έκπληξηbδιαπίστωσα ότι από την τριτη κιόλας σελίδα έχω μέσα σε μια παράγραφο πολλές άγνωστες λέξεις!!
Η προσπάθειά μου να ψάξω την πρώτη λέξη "ταγιαρισμένα" (κρύσταλλα) έπεσε σε τοίχο, δεν υπάρχει κάπου στον γκούγκλη...και ψάχνω και ψάχνω και μόνο κοσμήματα και πολυελαίους βλέπω...και λέω δεν μπορεί από κάποιο ρήμα θα βγαίνει, μετοχή είναι. "Ταγιάρω"; "Ταγίζω"; Μπα..και τότε κάνω τον απίστευτο συνειρμό ταγιάρ..ταγιέρ!!! Αυτό ήταν!!! Είναι από το γαλλικό ρήμα tailler, που προφέρεται κάπως σαν " ταγιέρ". Η χαρά μου είναι απεριπγραπτη! Καθώς και τα γέλια μου καθώς θυμάμαι την "ιστορία" μου με το συγκεκριμένο ρήμα και τις έννοιες του...! Αλλά αυτό είναι για μια άλλη φορά ή και όχι θα δείξει το μεράκι ;)
Το λοιπόν για να μην σας κρατάω σε αγωνία τους μη-γαλλομαθείς, μία από όλες τις έννοιες του "tailler" είναι το σμιλεύω, ή σκαλίζω μια πέτρα ή "κόβω" ένα διαμάντι σε συγκεκριμένο σχήμα και στην περίπτωσή μας αυτό σήμαινε ουσιαστικά απ'ότι μπορεσα να καταλάβω, διαμάντια ή κρύσταλλα "κομμένα" σε συγκεκριμένα σχήματα/σχέδια, μορφές.
Τώρα οι άλλες χρήσεις του "πολυεργαλείου" αυτού ρήματος είναι από το "ξύνω", όπως λέμε ξύνω την μύτη του μολυβιού μέχρι (παλιότερα υποθέτω) το κόβω σε συγκεκριμένες διαστάσεις, από βγαίνει και το μέγεθος/ύψος στα γαλλικά (taille) και το ελληνικό γυναικείο ρούχο "ταγιέρ", κομμένο κομψά στις διαστασεις κάθε κυρίας. Αν κάνετε τώρα ένα παραλληλισμό της σημασίας του "γλύφω" μια πέτρα, όπως ο γλύπτης, με την ομόηχη ελληνική της θα καταλήξουμε στα πονηρά μονοπάτια που ακολούθησε αυτό το κατα άλλα αθώο ρήμα αλλά αυτά είναι παραμύθοα για άλλες ώρες...
Bonne nuit et fais de beaux rêves
No comments:
Post a Comment