Εκδήλωση για τους μαχητές-ποιητές Πιερίδη-Βάρναλη από ΕΔΟΝ-ΚΝΕ

Χτες στο μεγάλο αμφιθέατρο της Παντείου, παρακολούθησα μια πολύ προσεγμένη εκδήλωση που από κοινού διοργάνωσαν η ΕΔΟΝ (η νεολαία του ΑΚΕΛ) και η ΚΝΕ.

Μετά από τους χαιρετισμούς των γραμματέων των δύο οργανώσεων και υπόσχεση από μεριάς της ΚΝΕ "να δυναμώσουν των κοινό αγώνα για μια δίκαιη λύση του Κυπριακού.Για μια Κύπρο χωρίς κατοχή, εγγυητές, ανεξάρτητη, αποστρατιωτικοποιημένη. Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία."

Γιάννης Πρωτούλης, γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ

«Οι στίχοι των δύο ποιητών Κώστα Βάρναλη και Θοδόση Πιερίδη φανερώνουν και αναδεικνείουν τους βαθύτατους, αδελφικούς και συντροφικούς δεσμούς χτισμένους με αίμα μεταξύ της ΚΝΕ και της ΕΔΟΝ. 40 χρόνια ιστορίας της ΚΝΕ και 65 χρόνια διαδρομής της ΑΟΝ-ΕΔΟΝ, δυναμώνουμε τον αντιμπεριαλιστικό αγώνα μας για τα δικαιώματα της νεολαίας για να σταματήσει η κατοχή της μαρτυρικής μεγαλονήσου. Ο αγώνας του ΑΚΕΛ και της ΕΔΟΝ είναι και δικός μας αγώνας. Ο κοινός μας προορισμός μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, ο σοσιαλισμός».

Χρίστος Χριστοφίδης, γραμματέας του ΚΣ της ΕΔΟΝ

«Σε μια περίοδο όπου η εμπορευματοποίηση των πάντων έχει οδηγηήσει την πολιτιστική δημιουργία σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα με την ανάπτυξη της υποκουλτούρας και την ισοπέδωση που επιχειρεί ο ιμπεριαλισμός, η τοπική οργάνωση της ΕΔΟΝ Αθήνας και η ΚΝΕ είχαν τη δύναμη, και τους συγχαίρω γι’ αυτό, να οργανώσουν μια εκδήλωση η οποία από μόνη της αποτελεί μια αντίσταση. Μια εκδήλωση τιμής σε δυο σημαντικούς δημιουργούς για Κύπρο και Ελλάδα, ευρύτερα για όλο τον ελληνόφωνο χώρο. Εκδήλωση τιμής για τον Κώστα Βάρναλη και τον Θοδόση Πιερίδη. Η εκδήλωση αυτή είναι μια σημαντική εκδήλωση για έναν ακόμα λόγο: γιατί στέλνει και ένα μήνυμα σε όλους εκείνους τους ακραίους εθνικιστές που καπηλεύονται τον εθνικό πολιτισμό και την εθνική δημιουργία, οι οποίοι όμως επί της ουσίας ουδέποτε έχουν ασχοληθεί με αυτόν, ότι οι δυνάμεις της ποιότητας, του πολιτισμού, του ανθρωποκεντρισμού ασχολούνται με ένα πολύ δημιουργικό τρόπο την ίδια στιγμή που αυτές οι δυνάμεις χτίζουν, οι άλλοι καταστρέφουν και χαλούν.

Το γεγονός ότι η εκδήλωση αυτή οργανώνεται από τις δυο Οργανώσεις δεν είναι καθόλου τυχαίο. Είναι αποτέλεσμα των ιστορικών, ιδεολογικών και πολιτικών δεσμών που δένουν τις δυο Οργανώσεις, τα κοινά οράματα και οι κοινοί στόχοι για μια ποιοτικά καλύτερη κοινωνία, οράματα τα οποία εμπνεύστηκαν τόσο ο Βάρναλης όσο και ο Πιερίδης.»

Ακολούθησε η ιστόρηση του έργου και της ζωής αυτών των δύο ποιητών που δέθηκαν με τους ανθρώπους του μόχθους, με τους αγώνες για λευτεριά, ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη. Ποιητών που χρησιμοποιούσαν τη δημοτική,την μαλλιαρή γλώσσα του λαού.

Η πρώτη ενότητα ήταν Η ζωή και η αγωνιστική στάση των ποιητών. Εκεί ακούστηκαν αποσπάσματα από το ποίημα "Οχτώβρης" του Βάρναλη και "Παρισινός Περίπατος" του Πιερίδη. και απαγγέλθηκε όλο το ποίημα "Ακόμα λίγο να δουλέψω" του Πιερίδη.

Η δεύτερη ενότητα ήταν Τα κορυφαία έργα των ποιητών. Αυτό που μου έκανε έκπληξη είναι ότι το τελευταίο τραγούδι το ήξερα! ναι το "Λογαριάσατε λάθος" το τραγουδούσα στο κατηχητικό!!! Φυσικά όχι ολόκληρο μόνο δύο στροφές του λέγαμε...Απίστευτο και όμως αληθινό!

• Το Φως που καίει, Κ.Βάρναλη
• Κυπριακή Συμφωνία, Θ.Πιερίδη
• Λογαριάσατε Λάθος, στίχοι: Θ.Πιερίδης - μουσική: Μιχάλης Χριστοδουλίτης(στο mp3 σε ερμηνεία Γ.Νταλάρα)

Η τρίτη ενότητα Λευτεριά-Ειρήνη

• Εδώ κι Εκεί, στίχοι: Θ.Πιερίδης - μουσική Μάριος Τόκας
• Τι λένε οι στρατιώτες μεταξύ τους, Θ.Πιερίδη
• Λευτεριά, Κ.Βάρναλης
• Η μάνα μιλά, Κ.Βάρναλη
• Στυλίτης, Κ.Βάρναλης

Η τέταρτη ενότητα Ταξική Ποίηση

• Μοιραίοι, Κ.Βάρναλη (περισσότερα για τις μελοποιήσεις του στον Afmarx...)
  
• Το τραγούδι του Λαού, Κ.Βάρναλη
• αποσπάσματα από τη συλλογή Πρωτομαγιά, Θ.Πιερίδη
• Μπαλάντα του Κυρ-Μέντιου, στίχοι: Κ.Βάρναλης - μουσική: Λουκάς Θάνος(στο mp3 σε ερμηνεία Νίκου Ξυλούρη)

Η πέμπτη ενότητα Στάση απέναντι στην Τέχνη

• Στρατευμένος στρατιώτης, Θ.Πιερίδη

Η έκτη και τελευταία ενότητα Διεθνισμός

• Προλεταριακός Διαθνισμός, Θ.Πιερίδη
• απόσπασμα από την Αληθινή απολογία του Σωκράτη, Κ.Βάρναλη
• Οδηγητής, Κ.Βάρναλη( υπάρχει σε δύο μελοποιήσεις μία του Χ.Λεοντή και μία του Γ.Ζουγανέλη)

Εντύπωση μου έκανε το πρώτο ποίημα που δραματοποιήθηκε από τρία παιδία, το ένα παρίστανε τον Μόμο, το άλλο τον Χριστό(Θεό) το τρίτο δεν κατάλαβα ακριβώς ποιον. Με ειρωνικό και καυστικό τρόπο, ο Βάρναλης μιλάει για την απάτη του Θεού, που δημιούργησαν οι εκμεταλλευτές για να έχουν το λαό στο χέρι. Για τον χαρακτήρα του αντικειμενικού ιδεαλισμού ως φιλοσοφίας που υπηρετεί την άρχουσα τάξη.