Οι νεοναζί προσπαθούν να δικαιώσουν το φασισμό τις παραμονές της Μέρας της Νίκης
Οι νεοναζί και οι ομοϊδεάτες τους προσπαθούν να δικαιώσουν το φασισμό τις παραμονές της Μέρας της Νίκης επι του φασισμού στην Ευρώπη. Και όσο κι΄αν αυτό φαίνεται παράδοξο, αυτή η δραστηριοποίηση των ακροδεξιών παρατηρείται στις χώρες, οι λαοί των οποίων, ευρισκόμενοι σε κατάσταση κατοχής από τη χιτλερική Γερμανία στην περίοδο του Β΄παγκοσμίου πολέμου, δοκίμασαν το ζυγό της φασιστικής «νέας τάξης».
Εννοούνται, συγκεκριμένα, η Ουκρανία και οι χώρες της Βαλτικής. Τις παραμονές της γιορτής στο Ζαπορόζετς το Τμήμα Πανουκρανικής Ένωσης «Ελευθερία» με την πρόφαση της καταπολέμησης των «συμβόλων των ολοκληρωτικών καθεστώτων» απαίτησε να σηκωθούν από τους δρόμους της πόλης οι κόκκινες σημαίες της Νίκης. Γιατί οι ηγέτες της
«Ελευθερίας» τις θεωρούν ως βεβήλωση του ουκρανικού κράτους.
Για να έχουμε πλήρη αντίληψη για τις συμπάθειες των Ουκρανών ριζοσπαστών, πρέπει να αναφερθούμε και σε μιά άλλη πλευρά της δραστηριότητας τους. Στα μέσα Απριλίου από την προαναφερόμενη «Ελευθερία» στο Λβοβ τοποθετήθηκαν πίνακες ρεκλάμας με το έμβλημα της μεραρχίας των SS «Γκαλιτσινά» και με την επιγραφή «Υπεράσπιζαν την Ουκρανία». Ποιάν Ουκρανία; Αυτό προτίμησαν να μην το προβάλουν. Και γι΄αυτό υπήρχαν πολύ σοβαροί βάσιμοι λόγοι.
Η μεραρχία Βάφφεν SS «Γκαλιτσινά» είχε συσταθεί τον Απρίλιο του 1943 με προσωπική οδηγία του Γκίμλερ. Τα τμήματα της συμμετείχαν στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον των ανταρτών και του πολιτικού πληθυσμού τόσο στο έδαφος της Δ. Ουκρανίας, όσο και στα εδάφη μιάς σειράς ευρωπαϊκών κρατών, ειδικότερα, στη Σλοβακία και τη Γιουγκοσλαβία. Τον Ιούνιο του 1944 η μεραρχία διεξείγε μάχη με τμήματα του Σοβιετικού Στρατού και ουσιαστικά εξολοθρεύτηκε. Γι΄αυτό σε ό,τι αφορά τη μεραρχία «Γκαλιτσινά» δεν μπορεί να γίνει λόγος ότι αγωνιζόταν για την Ουκρανία. Ήταν εγκληματική οργάνωση, που συνεργαζόταν με το ναζιστικό καθεστώς και αυτό καταγράφηκε στις αποφάσεις της Δίκης της Νυρεμβέργης.
Οι ουκρανοί εθνικιστές, που προσπαθούν να ερμηνεύσουν με το δικό τους τρόπο τα γεγονότα εκείνου του πολέμου, έχουν ομοϊδεάτες στις χώρες της Βαλτικής. Ένας απ΄αυτούς είναι και ο δήμαρχος της πρωτεύουσας της Λετονίας Γιάνης Μπιρξ, που είναι μέλος της Εθνικο-ριζοσπαστικής Ένωσης. Ο Μπιρξ λοιπόν δήλωσε απροκάλυπτα ότι δεν θα επιτρέψει την αναστήλωση του μνημείου της Νίκης στη Ρίγα, στο οποίο σχεδιάζεται να επανορθωθεί η επιγραφή – «Προς τιμήν των απελευθερωτών της Σοβιετικής Λετονίας και Ρίγας».
Τέτοιες ασχήμιες, που αποτελούν πρόκληση για τους υιοθετημένους στην Ευρώπη κανόνες ηθικής, κατα την άποψη της Ρωσίδας ιστορικού Νατάλιας Ναροτσνίτσκαγια, πρέπει να καταδικάζονται αποφασιστικά.
«Στο φόντο της αγανάκτησης, — είπε η επιστήμονας, την οποία όλες οι δυτικές χώρες εξέφρασαν λόγω των δηλώσεων του Αχμαντινετζάντ για το Ισραήλ και την άρνηση του γεγονότος του Ολοκαυτώματος, εκπλήττομαι, πως μπορούν να αποδεχτούν τέτοια αναθεώρηση της ιστορίας και βεβήλωση της κοινής Νίκης όλων των αντιφασιστικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων και των ευρωπαϊκών. Πρόκειται για κυνισμό».
Αυτή η τοποθέτηση του ζητήματος, κατα την άποψη μας, είναι δίκαιη. Γιατί οι επιθέσεις των ακροδεξιών δεν αποτελούν καθαρά ουκρανική ή λετονική εσωτερική υπόθεση.29.04.2009
Το ίδιο αυτό site υποστηρίζει μια κίνηση για τον εορτασμό της 9ης Μάη
